ดอก ๒ หมายถึง (โบ) ก. ทํา เช่น ดอกขายหูขายตา ดอกบนําพารู้. (ลอ).
ว. คําประกอบให้ได้ความชัดขึ้น เช่น ฉันดอก ไม่ใช่คนอื่น ทําไม่ได้ดอก,(ปาก) มักพูดว่า หรอก เช่น ไม่ไปหรอก. ก. หลอก เช่น บ้างดอกล้อแล้วโลมคืน. (ม. คําหลวง ชูชก).
ดู รําเพย ๒.
ใช้เป็นคําด่าผู้หญิง.
(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกะแท่ง. (ดู กะแท่ง).
ดู ชมนาด.
น. รกหุ้มเมล็ดจันทน์เทศ. (ดู จันทน์เทศ ที่ จันทน์).
(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นดอกฟอน. (ดู ดอกฟอน).